Tawuła japońska to niezwykle charakterystyczny krzew, który coraz chętniej wybierany jest do przydomowych ogrodów. Jednak niewiele osób zdaje sobie sprawę, jakiej pielęgnacji wymaga ta roślina i kiedy należy wykonywać cięcie. Co w przypadku tawuły ma dość istotne znaczenia.

W tym tekście zostało przedstawione, czym cechuje się tak roślina, jak sadzić i uprawiać ja w ogrodzie oraz jakie są jej najpopularniejsze odmiany. Warto zapoznać się z tymi informacjami!

Tawuła japońska – charakterystyka

Jak  sama nazwa wskazuje, tawuła japońska pochodzi głównie z Japonii, ale jej rodzimym państwem są także Chiny. Jest to krzew z rodziny różowatych. Tawułę cechuje przede wszystkim to, że należy do roślin szybko rosnących. W ciągu roku może przyrastać nawet do 20 cm, a ostatecznie osiąga około 1,5 metra wysokości. Zresztą nie tylko wysokość jest imponująca, ponieważ rozłożystość tego krzewu może sięgać aż 3 metrów.

Tawuła japońska ma wzniesiony, półkulisty pokrój oraz wąskie, pokładające się pędy. Natomiast na samych pędach w okresie kwitnienia widać piękne, ostro zakończone, duże i jajowate liście. Ich brzegi są lekko piłkowane. To właśnie liście są największym atutem tawuły i stanowią element dekoracyjny. Ich kolor zależny jest głównie od pory roku.

W sumie można powiedzieć, że się do nich dopasowują, ponieważ latem są zielone, wiosną jasnożółte lub pomarańczowe, a na jesień barwa liści staje się intensywniejsza i mogą być nawet czerwone. Okres kwitnienia rośliny przypada na czas letni, a dokładniej między czerwcem a sierpniem.

Z tym że kwiaty z reguły nie mają zbyt dużego znaczenia dla walorów dekoracyjnych. Rozwijają się bowiem na pędach krzewu i tworzą niewielkie, płaskie baldachogrona. Kwiaty najczęściej są białe, karminowe lub różowe.

Wymagania, uprawa, cięcie i zastosowanie krzewu

Tawuła japońska to roślina, która nie jest zbyt wymagająca w stosunku do gleby. Tak naprawdę może sobie poradzić na każdej, która znajduje się w ogrodzie. Jednak najlepszym stanowiskiem dla tawuły jest podłoże żyzne i próchniczne z dobrym lub średnim dostępem do promieni słonecznych.

Dużą zaletą tych krzewów ozdobnych jest to, że są mocno odporne na choroby, szkodniki, niskie temperatury, zasolone podłoże i zanieczyszczenia powietrza. Dość dobrze radzą sobie też w okresach przejściowej suszy. Z tym że długotrwały brak dostępu do wody może skutkować więdnięciem liści.

Dlatego, kiedy na dworze panują wysokie temperatury, należy zadbać o regularne podlewanie rośliny. Co więcej, tawuła dobrze znosi też mocne cięcie.

W przeciwieństwie do uprawy rozmnażanie tych krzewów ozdobnych nie jest prostym zadaniem. Jednym ze sposobów jest podział dorosłych egzemplarzy. Należy jednak pamiętać, że do odpowiedniego przyjęcia się w glebie jest stały dostęp do wody oraz umiarkowane ciepło. Z drugiej strony roślinę można rozmnażać przy pomocy półzdrewniałych sadzonek. Jednakże i w tym przypadku konieczne jest zapewnienie im szczególnych warunków, a dokładniej:

• Wilgotnego powietrza i podłoża.
• Ciepła.
• Półcienia.
• Systematycznego wietrzenia, jeśli sadzonki krzewu umieszczone zostały pod osłonami.

W związku z tym w przydomowym ogrodzie lepiej jest wybrać pierwszą metodę. Zwłaszcza gdy tawułę rozmnażać będzie osoba, która ma znikome doświadczenie w ogrodnictwie.

Cięcie tawuły japońskiej powinno odbywać się systematycznie i być radykalne. W zależności od odmiany 15-30 cm długości pędu. Przycinanie krzewów zalecane jest wiosną, zanim na dobre rozpocznie się okres wegetacyjny. W trakcie cięcia kwiaty są całkowicie bezpieczne, ponieważ kwitną na młodych przyrostach, które pojawiły się w danym roku. Jeżeli zachodzi taka konieczność, to przycinanie krzewów można przeprowadzić również latem, ale w takiej sytuacji należy wyłącznie skrócić przekwitnięte kwiatostany. Tak naprawdę są to jedyne, potrzebne zabiegi pielęgnacyjne.

Tawuła bardzo często wykorzystywana jest do ozdabiania nasadzeń miejskich, ale doskonale sprawdzi się też w ogrodzie, parku, czy też szpalerze. Polecana jest też na żywopłoty. Roślina dobrze czuje się w towarzystwie iglaków oraz wysokich bylin rabatowych.

Najpopularniejsze odmiany rośliny

Tawuła ma wiele różnych ciekawych odmian. Różnią się od siebie przede wszystkim okresem kwitnienia, kolorem liści i kwiatów, pokrojem i wysokością. Do najpopularniejszych odmian można zaliczyć:

• „Goldflame”. Osiąga do 1 m wysokości. Ma drobne różowe kwiaty, ale to liście są największym walorem estetycznym. Wiosną są pomarańczowo-czerwone, jesienią silnie żółte, a latem zielone. „Goldflame” kwitnie między sierpniem a wrześniem.
• „Golden Princess”. Ta odmiana osiąga do 0,5 metra wysokości. Żółtozłote liście nie zmieniają swojego koloru przez wiosnę, lato i jesień. W okresie kwitnienia na pędach pojawiają się bladoróżowe, małe kwiaty. „Golden Princess” przepięknie prezentuje się na żywopłocie.
• „Crispa”. Dorasta do około metra wysokości. Liście przybierają barwę zieloną, czerwoną lub purpurową. Natomiast kwiaty są różowe i drobne. Kwitnie na przełomie czerwca i lipca.